در يك جمع بندى از مجموع دو آيه فوق، چنين استفاده مى‌شود كه خداوند به اين گروه سركش مى‌فرمايد: چشم و گوش خود را باز كنيد، حقايق را بشنويد و ببينيد و بينديشيد كه چگونه يك روز به بادها فرمان داديم، قصرها و كاخهاى قوم عاد را در هم بكوبند و ويران كنند، روز ديگر به همين بادها فرمان مى‌دهيم كه ابرهاى پربار را به سوى زمينهاى مرده و باير ببرند، و آنها را آباد و سرسبز سازند آيا باز در برابر چنين قدرتى سر تسليم فرود نمى‌آوريد؟!

يعنى اگر منظورتان اين است كه صدق وعده‌هاى الهى را كه از زبان پيامبر شنيده‌ايد ببينيد و ايمان بياوريد، آن روز ديگر دير شده است، و ايمان براى شما هيچ فايده‌اى ندارد.

از آنچه گفتيم روشن مى‌شود كه منظور از" يَوْمَ الْفَتْحِ‌" روز نزول‌