[سوره السجده (32): آيات 21 تا 22]

وَ لَنُذِيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذابِ الْأَدْنى‌ دُونَ الْعَذابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (21) وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآياتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْها إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنْتَقِمُونَ (22)

ترجمه:

21- ما آنها را از عذاب نزديك (اين دنيا) قبل از عذاب بزرگ (آخرت) مى‌چشانيم شايد باز گردند.

22- چه كسى ستمكارتر است از آن كس كه آيات پروردگارش به او تذكر داده شده و او از آن اعراض كرده، مسلما ما از مجرمان انتقام خواهيم گرفت.

تفسير: مجازاتهاى تربيتى‌

به دنبال بحثى كه پيرامون گنهكاران و مجازات دردناك آنها در آيات قبل گذشت، در آيات مورد بحث به يكى از الطاف خفى الهى در مورد آنان كه همان مجازاتهاى خفيف دنيوى و بيدار كننده است اشاره مى‌كند، تا معلوم شود خدا هرگز نمى‌خواهد بنده‌اى گرفتار عذاب جاويدان شود، به همين دليل از تمام وسائل بيدار كننده براى نجات آنها استفاده مى‌كند.

پيامبران الهى مى‌فرستد، كتب آسمانى نازل مى‌كند، نعمت مى‌دهد، به مصيبت گرفتار مى‌سازد، و اگر هيچيك از اينها سودى نداشت، چنين كسانى جز آتش دوزخ سرنوشتى نخواهند داشت.