اين تفسير را" ابن عباس" طبق نقل در المنثور از" پيامبر اسلام" ص نقل كرده، و در" امالى" شيخ نيز از" امام صادق" ع نقل شده است‌ [1] اما در بيشتر روايات و كلمات مفسران، به برخاستن از بستر و براى اداء نماز شب تفسير شده است.

در روايتى از امام باقر ع چنين مى‌خوانيم كه به يكى از يارانش فرمود:

أ لا اخبرك بالاسلام اصله و فرعه و ذروة سنامه:

" آيا ريشه و شاخه و بلندترين قله اسلام را به تو معرفى كنم؟.

راوى عرض كرد بفرمائيد: فدايت شوم.

فرمود:

اما اصله الصلاة، و فرعه الزكاة، و ذروة سنامه الجهاد!:

ريشه‌اش نماز است و شاخه‌اش زكات، و قله مرتفعش جهاد است".

سپس افزود: اگر بخواهى تمام ابواب خير را به تو معرفى كنم.

راوى مى‌گويد: بفرمائيد فدايت شوم.

امام فرمود:

الصوم جنة، و الصدقة تذهب بالخطيئة، و قيام الرجل فى جوف الليل بذكر اللَّه، ثم قرأ" تَتَجافى‌ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ‌":

" روزه سپرى است در مقابل آتش و صدقه محو كننده گناه است، و بر خاستن انسان در دل شب او را به ياد خدا مى‌اندازد، سپس آيه‌ تَتَجافى‌ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ‌ را تلاوت فرمود [2] در تفسير" مجمع البيان" از" معاذ بن جبل" چنين نقل شده كه در غزوه" تبوك" در خدمت رسول خدا ص بودم، گرما همه را سخت ناراحت كرده بود

[1]" در المنثور" و" امالى شيخ" طبق" تفسير الميزان" جلد 16 صفحه 283.

[2]" اصول كافى" جلد 2 باب" دعائم الاسلام" حديث 15 صفحه 20، و مدرك قبل.