هر شب جمعه بخواند خداوند نامه اعمال او را به دست راست او مى‌دهد، و گذشته او را مى‌بخشد، و از دوستان محمد ص و اهل بيتش ع خواهد بود [1] از آنجا كه در اين سوره بحثهاى گسترده‌اى از مبدء و معاد و مجازاتهاى مجرمان در روز رستاخيز و درسهاى هشدار دهنده‌اى مربوط به مؤمنان و كافران آمده است بدون شك تلاوت آن، ولى تلاوتى كه سرچشمه انديشه، و انديشه‌اى كه مبدء تصميم‌گيرى و حركت بوده باشد، مى‌تواند آن چنان انسان را بسازد كه مشمول اينهمه فضيلت و افتخار گردد و اثر بيدار كننده‌اش همچون احياء شب قدر و نتيجه‌اش قرار گرفتن در صف اصحاب اليمين، و رسيدن به افتخار دوستى پيامبر و آلش گردد.

محتواى سوره سجده‌

اين سوره به حكم آنكه از سوره‌هاى" مكى" است خطوط اصلى سوره‌هاى مكى يعنى بحث از" مبدء" و" معاد" و" بشارت" و" انذار" را قويا تعقيب مى‌كند و رويهم رفته در آن چند بخش جلب توجه مى‌كند:

1- قبل از هر چيز سخن از عظمت قرآن، و نزول آن از سوى پروردگار عالميان، و نفى اتهامات دشمنان از آن است.

2- سپس بحثى پيرامون نشانه‌هاى خداوند در آسمان و زمين، و تدبير اين جهان دارد.

3- بحث ديگرى پيرامون آفرينش انسان از" خاك" و" آب نطفه" و" روح الهى" و اعطاى وسائل فراگيرى علم و دانش، يعنى چشم و گوش و خرد از سوى خداوند به او مى‌باشد.

4- بعد از آن از رستاخيز و حوادث قبل از آن يعنى مرگ و بعد از آن يعنى‌

[1]" مجمع البيان" جلد 8 صفحه 325.