آنان در حركتند، همانگونه كه در اين جهان ائمه ضلال بودند در آنجا نيز پيشوايان دوزخند كه آن جهان تجسم بزرگى است از اين جهان!.

ثانيا: ائمه ضلال بودن در حقيقت نتيجه اعمال خود آنها است، و مى‌دانيم تاثير هر سبب به فرمان خدا است آنها خطى را پيش گرفتند كه به امامت گمراهان منتهى مى‌شد، اين وضع آنها در رستاخيز.

نكته: امامان" نور" و" نار"

در منطق قرآن ما دو گونه" امام" داريم: امامى كه پيشواى متقين در مسير

[1]" مقبوح" از ماده" قبح" به معنى زشتى است، و اينكه بعضى از مفسران" مقبوح" را به معنى مطرود يا رسوا و يا مغضوب و مانند آن تفسير كرده‌اند همه تفسير به لازم مطلب است و گرنه معنى" مقبوح" واضح است.