به راستى شرائط خاص و ضرورتى ايجاب تجرد كند).

به هر حال اين آرامش و سكونت هم از نظر جسمى است، و هم از نظر روحى هم از جنبه فردى و هم اجتماعى.

بيماريهايى كه به خاطر ترك ازدواج براى جسم انسان پيش مى‌آيد قابل انكار نيست.

همچنين عدم تعادل روحى و ناآراميهاى روانى كه افراد مجرد با آن دست به گريبانند كم و بيش بر همه روشن است.

از نظر اجتماعى افراد مجرد كمتر احساس مسئوليت مى‌كنند و به همين جهت انتحار و خودكشى در ميان مجردان بيشتر ديده مى‌شود، و جنايات هولناك نيز از آنها بيشتر سرمى‌زند.

هنگامى كه انسان از مرحله تجرد گام به مرحله زندگى خانوادگى مى‌گذارد شخصيت تازه‌اى در خود مى‌يابد، و احساس مسئوليت بيشترى مى‌كند و اين است معنى احساس آرامش در سايه ازدواج.

و اما مساله" مودت" و" رحمت" در حقيقت" ملاط" و" چسب" مصالح ساختمانى جامعه انسانى است، چرا كه جامعه از فرد فرد انسانها تشكيل شده همچون ساختمان عظيم و پرشكوهى كه از آجرها و قطعات سنگها تشكيل مى‌گردد.

اگر اين افراد پراكنده، و آن اجزاء مختلف، با هم ارتباط و پيوند پيدا نكنند" جامعه" يا" ساختمانى" به وجود نخواهد آمد.

آن كس كه انسان را براى زندگى اجتماعى آفريده اين پيوند و ربط ضرورى را نيز در جان او ايجاد كرده است.

فرق ميان" مودت" و" رحمت" ممكن است از جهات مختلفى باشد:

1-" مودت" انگيزه ارتباط در آغاز كار است، اما در پايان كه يكى از دو همسر ممكن است ضعيف و ناتوان گردد و قادر بر خدمتى نباشد" رحمت" جاى‌