محتواى سوره روم‌

از آنجا كه اين سوره مطابق مشهور تماما در مكه نازل شده است، محتوا و روح سوره‌هاى مكى در آن منعكس مى‌باشد، يعنى بيش از همه چيز بحث از مساله" مبدء" و" معاد" مى‌كند، چرا كه دوران مكه دوران آموزشى اعتقادات اصيل اسلامى، توحيد و مبارزه با شرك، و توجه به معاد و دادگاه رستاخيز بود، و در لابلاى اين مباحث مطالب ديگرى در ارتباط با آنها نيز مطرح شده است.

در حقيقت مطالب اين سوره را در هفت بخش مى‌توان خلاصه كرد.

1- پيشگويى از پيروزى روميان بر ايرانيان در جنگى كه در آينده درگير مى‌شد، به مناسبت گفتگويى كه ميان مسلمانان و مشركان در اين زمينه روى داده بود كه مشروح آن به خواست خدا خواهد آمد.

2- گوشه‌اى از طرز فكر و چگونگى حالات افراد بى‌ايمان، و سپس تهديدهايى نسبت به آنها در مورد عذاب و كيفر الهى در رستاخيز.

3- بخش مهمى از آيات عظمت خداوند در آسمان و زمين و در وجود انسانها از قبيل خروج حيات از مرگ، و مرگ از حيات، خلقت انسان از خاك، نظام زوجيت و آفرينش همسران براى انسانها و رابطه مودت در ميان آنها، آفرينش آسمان و زمين، اختلاف زبانها، نعمت خواب در شب و جنبش در روز، ظهور رعد و برق و باران، و حيات زمين بعد از مرگ، و تدبير امر آسمان و زمين به امر خدا.

4- سخن از توحيد فطرى بعد از بيان دلائل آفاقى و انفسى براى شناخت خدا.

5- بازگشت به شرح و تبيين حالات افراد بى ايمان و گنهكار، و ظهور فساد