[سوره العنكبوت (29): آيات 28 تا 30]

وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الْفاحِشَةَ ما سَبَقَكُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمِينَ (28) أَ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ وَ تَقْطَعُونَ السَّبِيلَ وَ تَأْتُونَ فِي نادِيكُمُ الْمُنْكَرَ فَما كانَ جَوابَ قَوْمِهِ إِلاَّ أَنْ قالُوا ائْتِنا بِعَذابِ اللَّهِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (29) قالَ رَبِّ انْصُرْنِي عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِينَ (30)

ترجمه:

28- و لوط را فرستاديم هنگامى كه به قوم خود گفت: شما كار بسيار زشتى انجام مى‌دهيد كه احدى از مردم جهان قبل از شما آن را انجام نداده! 29- آيا شما به سراغ مردان مى‌رويد، و راه تداوم نسل انسان را قطع مى‌كنيد، و در مجلستان اعمال منكر انجام مى‌دهيد؟!، اما پاسخ قومش جز اين چيزى نبود كه گفتند:

اگر راست مى‌گويى عذاب الهى را براى ما بياور! 30- (لوط) عرض كرد: پروردگارا مرا در برابر اين قوم مفسد يارى فرما.

تفسير: آلوده دامنان خيره سر!

بعد از بيان گوشه‌اى از ماجراى ابراهيم ع به سراغ ذكر بخشى از سرگذشت پيامبر هم عصرش لوط ع مى‌پردازد و مى‌فرمايد:" ما لوط را فرستاديم به خاطر