نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 15 صفحه : 72
تشنه
بازگرداند و در گرداب بدبختى فرو برد.
"
ذكر" در جمله بالا معنى وسيعى دارد و تمام آيات الهى را كه در كتب آسمانى
نازل شده شامل مىشود، بلكه هر چيز كه موجب بيدارى و آگاهى انسان باشد در آن جمع
است.
و در پايان
آيه مىگويد:" شيطان هميشه مخذول كننده انسان بوده است" (وَ
كانَ الشَّيْطانُ لِلْإِنْسانِ خَذُولًا).
چرا كه انسان
را به بيراههها و مناطق خطر مىكشاند و بعد او را سرگردان رها كرده و به دنبال
كار خود مىبرد.
بايد توجه
داشت كه" خذول" صيغه مبالغه است و به معنى بسيار مخذول كننده.
حقيقت خذلان
اين است كه كسى دل به يارى ديگرى ببندد ولى او درست در لحظات حساس دست از كمك و
ياريش بردارد.
در اينكه جمله
اخير (كانَ الشَّيْطانُ لِلْإِنْسانِ خَذُولًا) گفتار
خداوند است به عنوان هشدار براى همه ظالمان و گمراهان و يا دنباله گفتار اين افراد
حسرت زده در قيامت است، مفسران دو تفسير ذكر كردهاند، و هر دو با معنى آيه متناسب
است ولى گفتار خدا بودن تناسب بيشترى دارد.
نكته: نقش
دوست در سرنوشت انسان
بدون شك عامل
سازنده شخصيت انسان- بعد از اراده و خواست و تصميم او- امور مختلفى است كه از اهم
آنها همنشين و دوست و معاشر است، چرا كه انسان خواه و ناخواه تاثير پذير است، و
بخش مهمى از افكار و صفات اخلاقى خود را از طريق دوستانش مىگيرد، اين حقيقت هم از
نظر علمى و هم از طريق تجربه
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 15 صفحه : 72