فعل مضارع است نشان مى‌دهد كه مربوط به اين دنيا است چرا كه مى‌گويد:

" او از اعمالى كه شما در حال و آينده انجام مى‌دهيد با خبر است" و اگر مربوط به پايان اين جهان بود مى‌بايست گفته شود" ما فعلتم" (كارى كه انجام داديد) (دقت كنيد).

از مجموع اين قرائن دقيقا چنين استفاده مى‌شود كه اين آيه يكى ديگر از عجائب آفرينش را بيان مى‌كند و در واقع شبيه چيزى است كه در دو آيه قبل آمده (أَ لَمْ يَرَوْا أَنَّا جَعَلْنَا اللَّيْلَ لِيَسْكُنُوا فِيهِ‌).

و بنا بر اين آيات مورد بحث، قسمتى درباره توحيد و بخشى درباره معاد است.

نتيجه‌اى كه از اين تفسير مى‌گيريم اين است كه اين كوه‌ها كه ما آنها را ساكن مى‌پنداريم با سرعت زياد در حركتند، مسلما حركت كوه‌ها بدون حركت زمينهاى ديگر كه به آنها متصل است معنى ندارد، و به اين ترتيب معنى آيه چنين مى‌شود كه زمين با سرعت حركت مى‌كند همچون حركت ابرها! طبق محاسبات دانشمندان امروز سرعت سير حركت زمين به دور خود نزديك به 30 كيلومتر در هر دقيقه است و سرعت سير آن در حركت انتقالى به دور آفتاب از اين هم بيشتر است.

اما چرا قرآن" كوه‌ها" را مركز بحث قرار داده شايد به اين جهت است كه كوه‌ها از نظر سنگينى و وزن و پا بر جايى ضرب المثلند و براى تشريح قدرت خداوند نمونه بهترى محسوب مى‌شوند، جايى كه كوه‌ها با اين عظمت و سنگينى به فرمان خدا (همراه زمين) حركت كنند قدرت او بر هر چيز به ثبوت مى‌رسد.

به هر حال آيه فوق از معجزات علمى قرآن است، زيرا مى‌دانيم نخستين دانشمندانى كه حركت كره زمين را كشف كردند،" گاليله" ايتاليايى و" كپرنيك" لهستانى بودند كه در اواخر قرن 16 و اوائل 17 ميلادى اين عقيده را برملا