نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 15 صفحه : 526
تفسير:
از آنجا كه در آخرين آيات بحث گذشته سخن از قيامت و رستاخيز به ميان آمد آيات
مورد بحث اين مساله را از جوانب مختلف مورد بررسى قرار مىدهد.
نخست به پاسخ سؤالى مىپردازد كه مشركان بارها آن را مطرح كرده بودند و
مىگفتند قيامت كى بر پا مىشود؟
مىفرمايد:" هيچ كس از كسانى كه در آسمان و زمين هستند از غيب آگاه
نيستند، و نمىدانند كى برانگيخته مىشوند" (قُلْ لا يَعْلَمُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ
الْغَيْبَ إِلَّا اللَّهُ وَ ما يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ).
بدون شك آگاهى از غيب- و از جمله تاريخ وقوع قيامت- مخصوص خدا است ولى اين
منافات با آن ندارد كه خداوند بخشى از علم غيب را در اختيار هر كس بخواهد بگذارد،
چنان كه در آيه 26 و 27 سوره جن مىخوانيم:
عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى غَيْبِهِ أَحَداً إِلَّا مَنِ ارْتَضى مِنْ
رَسُولٍ:" عالم به غيب او است و هيچكس را از غيب
خود آگاه نمىكند، مگر رسولى كه مورد رضايت او است و براى نبوت برگزيده است".
و به تعبير ديگر علم غيب بالذات و استقلالا و به صورت نامحدود مخصوص خدا است و
ديگران آنچه مىدانند از ناحيه او است ولى به هر حال مساله تاريخ وقوع قيامت از
اين امر هم مستثنى است و هيچكس بر آن آگاه نيست [1]
***
سپس درباره عدم آگاهى مشركان از قيامت و شك
و ترديد و بيخبريشان مىفرمايد:" آنها اطلاع صحيحى از عالم پس از مرگ ندارند
بلكه در اصل آن در شكند، بلكه نابينا و اعمى هستند"!
[1] درباره علم غيب بحثهاى مشروحى در
جلد پنجم صفحه 245 و جلد هفتم صفحه 46 به بعد داشتهايم.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 15 صفحه : 526