نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 528
نخواهند داد" (يَعْبُدُونَنِي لا
يُشْرِكُونَ بِي شَيْئاً).
مسلم است بعد از اين سيطره حكومت توحيد و استقرار آئين الهى و از ميان رفتن هر
گونه اضطراب و ناامنى و هر گونه شرك" كسانى كه بعد از آن كافر شوند فاسقان
واقعى آنها هستند" (وَ مَنْ
كَفَرَ بَعْدَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ).
به هر حال از مجموع آيه چنين بر مىآيد كه خداوند به گروهى از مسلمانان كه
داراى اين دو صفت هستند" ايمان" و" عمل صالح" سه نويد داده
است:
1- استخلاف و حكومت روى زمين.
2- نشر آئين حق به طور اساسى و ريشهدار در همه جا (كه از كلمه"
تمكين" استفاده مىشود).
3- از ميان رفتن تمام اسباب خوف و ترس و وحشت و ناامنى.
و نتيجه اين امور آن خواهد شد كه با نهايت آزادى خدا را بپرستند و فرمانهاى او
را گردن نهند و هيچ شريك و شبيهى براى او قائل نشوند و توحيد خالص را در همه جا
بگسترانند.
البته در نكتههايى كه ذيلا بيان خواهيم كرد روشن مىشود كه اين وعده الهى كى
تحقق يافته و يا كى تحقق خواهد يافت؟!
نكتهها:
1- تفسير جمله" كَمَا اسْتَخْلَفَ
الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ".
در اينكه اين جمله اشاره به چه اشخاصى است كه قبل از مسلمانان داراى خلافت روى
زمين شدند؟ در ميان مفسران گفتگو است:
بعضى آن را اشاره به آدم و داود و سليمان دانستهاند چرا كه قرآن در آيه 30
سوره بقره درباره" آدم" مىفرمايد: إِنِّي جاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً:" من در زمين مىخواهم خليفهاى قرار دهم".
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 528