نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 506
در اينجا تحليل ديگرى از بعضى از نويسندگان مىخوانيم كه خلاصه آن چنين است:
" در آيات مورد بحث ابرهاى بلند صريحا به كوههايى از يخ اشاره مىكند و
يا به تعبير ديگر كوههايى كه در آن نوعى از يخ وجود دارد و اين بسيار جالب است،
زيرا بعد از اختراع هواپيما و امكان پروازهاى بلند كه ديد دانش بشر را وسعت بخشيد،
دانشمندان به ابرهايى متشكل و مستور از سوزنهاى يخ رسيدند كه درست عنوان كوههايى
از يخ بر آنها صادق است، و باز هم عجيب است كه يكى از دانشمندان شوروى در تشريح
ابرهاى رگبارى طوفانى، چندين بار از آنها به عنوان" كوههاى ابر"
يا" كوههايى از برف" ياد كرده است، و به اين ترتيب روشن مىشود كه
براستى در آسمان كوههايى از يخ وجود دارد [1]
در آيه بعد به يكى ديگر از آيات خلقت و نشانههاى عظمت پروردگار كه همان خلقت
شب و روز و ويژگيهاى آنها است اشاره كرده مىفرمايد:" خداوند شب و روز را
دگرگون مىسازد، و در اين، عبرتى است براى صاحبان بصيرت" (يُقَلِّبُ اللَّهُ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ إِنَّ فِي ذلِكَ
لَعِبْرَةً لِأُولِي الْأَبْصارِ).
در اينكه اين دگرگونى از چه نظر است چند تفسير ذكر كردهاند:
بعضى آن را به معنى آمد و شد شب و روز گرفتهاند كه يكى مىآيد و ديگرى را محو
مىكند.
[1] باد و باران در قرآن صفحه 140 و
141 (براى توضيح بيشتر به كتاب مزبور مراجعه فرمائيد).
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 506