نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 471
بدون استفاده از پشتوانه" ايمان" ممكن نيست، سر انجام بحث را به
ايمان و اثر نيرومند آن كشانيده و از آن سخن مىگويد.
نخست مىفرمايد:" خداوند نور آسمانها و زمين است" (اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ).
چه جمله زيبا و جالب و پر ارزشى؟ آرى خدا نور آسمانها و زمين است، روشنى و
روشنى بخش همه آنها.
گروهى از مفسران كلمه" نور" را در اينجا به معنى" هدايت
كننده".
و بعضى به معنى" روشن كننده".
و بعضى به معنى" زينت بخش" تفسير كردهاند.
همه اين معانى صحيح است ولى مفهوم آيه باز هم از اين گستردهتر مىباشد.
توضيح اينكه: در قرآن مجيد و روايات اسلامى از چند چيز به عنوان"
نور" ياد شده است:
1- قرآن مجيد- چنان كه در آيه 15 سوره مائده مىخوانيم: قَدْ جاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَ كِتابٌ مُبِينٌ:" از سوى خداوند نور و كتاب آشكارى براى شما
آمد" و در آيه 157 سوره اعراف نيز مىخوانيم: وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ أُولئِكَ
هُمُ الْمُفْلِحُونَ:" كسانى كه پيروى از
نورى مىكنند كه با پيامبر نازل شده است آنها رستگارانند".
2-" ايمان"- چنان كه در آيه 257 بقره آمده است: اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ
الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ:" خداوند
ولى كسانى است كه ايمان آوردهاند، آنها را از ظلمتهاى (شرك و كفر) به سوى نور
(ايمان) رهبرى مىكند".
3-" هدايت الهى" و روشن بينى- چنان كه در آيه 122 سوره انعام آمده: