نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 403
يا به تعبير ديگر به مقتضاى علمش از نيازهاى شما و عوامل خير و شرتان آگاه
است، و به مقتضاى حكمتش دستورات و احكامش را با آن هماهنگ مىسازد.
***
باز براى محكم كارى، سخن را از شكل يك حادثه شخصى به صورت بيان يك قانون
كلى و جامع تغيير داده و مىگويد:" كسانى كه دوست مىدارند زشتيها و گناهان
قبيح در ميان افراد با ايمان اشاعه يابد عذاب دردناكى در دنيا و آخرت دارند (إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ الْفاحِشَةُ فِي
الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ).
قابل توجه اينكه نمىگويد كسانى كه اشاعه فحشاء دهند، بلكه مىگويد" دوست
دارند كه چنين كارى را انجام دهند" و اين نهايت تاكيد در اين زمينه است.
به تعبير ديگر مبادا تصور شود كه اين همه اصرار و تاكيد به خاطر اين بوده كه
همسر پيامبر ص يا شخص ديگرى در پايه او، متهم شده است، بلكه در مورد هر كس و هر
فرد با ايمان چنين برنامهاى پيش آيد تمام آن تاكيدات و اصرارها در مورد او صادق
است، چرا كه جنبه شخصى و خصوصى ندارد، هر چند ممكن است بر حسب موارد جنبههاى
ديگرى بر آن افزوده شود.
ضمنا بايد توجه داشت كه" اشاعه فحشاء" منحصر به اين نيست كه انسان
تهمت و دروغ بى اساسى را در مورد زن و مرد با ايمانى نشر دهد، و آنها را به عمل
منافى عفت متهم سازد، اين يكى از مصاديق آن است، اما منحصر به آن نيست، اين تعبير
مفهوم وسيعى دارد كه هر گونه نشر فساد و اشاعه زشتيها و قبائح و كمك به توسعه آن
را شامل مىشود.
البته كلمه" فاحشه" يا" فحشاء" در قرآن مجيد غالبا در
موارد انحرافات جنسى و آلودگيهاى ناموسى به كار رفته، ولى از نظر مفهوم لغوى چنان
كه" راغب" در" مفردات" گويد:" فحش" و"
فحشاء" و" فاحشه" به معنى هر گونه رفتار
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 403