ترجمه:

11- كسانى كه آن تهمت عظيم را مطرح كردند گروهى از شما بودند، اما گمان نكنيد اين ماجرا براى شما بد است، بلكه خير شما در آن است، آنها هر كدام سهم خود را از اين گناهى كه مرتكب شدند دارند، و كسى كه بخش عظيم آن را بر عهده گرفت عذاب عظيمى براى او است.

12- چرا هنگامى كه اين (تهمت) را شنيديد مردان و زنان با ايمان نسبت به خود (و كسى كه همچون خود آنها بود) گمان خير نبردند؟ چرا نگفتيد اين يك دروغ بزرگ و آشكار است؟! 13- چرا چهار شاهد براى آن نياوردند؟ اكنون كه چنين گواهانى نياوردند آنها در پيشگاه خدا دروغگويانند.

14- و اگر فضل و رحمت الهى در دنيا و آخرت نصيب شما نمى‌شد به خاطر اين گناهى كه كرديد عذاب سختى به شما مى‌رسيد.

15- بخاطر بياوريد زمانى را كه به استقبال اين دروغ بزرگ رفتيد، و اين شايعه را از زبان يكديگر مى‌گرفتيد، و با دهان خود سخنى مى‌گفتيد كه به آن يقين نداشتيد، و گمان مى‌كرديد اين مساله كوچكى است در حالى كه نزد خدا بزرگ است! 16- چرا هنگامى كه آن را شنيديد نگفتيد براى ما مجاز نيست كه به اين تكلم كنيم؟ خداوندا منزهى تو، اين بهتان بزرگى است!

شان نزول:

براى آيات فوق دو شان نزول نقل شده است:

شان نزول اول كه مشهورتر است و در كتب تفسير اهل سنت آمده و در تفاسير شيعه نيز بالواسطه نقل شده چنين است:

" عايشه" همسر پيامبر خدا ص مى‌گويد:

پيامبر خدا ص هنگامى كه مى‌خواست سفرى برود، در ميان همسرانش‌