نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 337
108- مىگويد دور شويد در دوزخ، و با من سخن مگوييد.
109- (فراموش كردهايد) گروهى از بندگان من مىگفتند: پروردگارا! ما ايمان
آورديم، ما را ببخش و بر ما رحم كن، و تو بهترين رحم كنندگانى.
110- اما شما آنها را به باد مسخره گرفتيد و آنها شما را از ياد من غافل كردند
و شما از آنها مىخنديديد! 111- ولى من امروز آنان را به خاطر صبر و استقامتشان
پاداش دادم آنها پيروز و رستگارند.
تفسير: با من سخن نگوئيد!
در آيات گذشته سخن از مجازات دردناك دوزخيان بود، و در تعقيب آن آيات مورد بحث
گوشهاى از گفتگوى پروردگار را با آنها بازگو مىكند نخست اينكه خداوند آنها را با
اين سخن عتاب آميز مخاطب ساخته مىگويد:" آيا آيات من بر شما خوانده نمىشد و
شما آن را تكذيب مىكرديد"؟ (أَ لَمْ
تَكُنْ آياتِي تُتْلى عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِها تُكَذِّبُونَ) [1] آيا به اندازه كافى آيات و دلائل روشن وسيله پيامبرانم براى شما نفرستادم آيا
اتمام حجت به شما نكردم و شما پيوسته راه انكار و تكذيب را پيش مىگرفتيد!.
مخصوصا با توجه به جمله" تتلى" و" تكذبون" كه هر دو فعل
مضارع است و دليل بر استمرار، روشن مىشود كه تلاوت آيات الهى بر آنها تداوم داشته
همانگونه كه تكذيب آنها در برابر اين آيات!
***
آنها در پاسخ اين سؤال اعتراف
مىكنند و" مىگويند: آرى چنين است اى پروردگار ما! ولى شقاوت و بدبختى ما،
بر ما چيره شد، و ما قوم گمراهى بوديم (قالُوا
رَبَّنا غَلَبَتْ عَلَيْنا شِقْوَتُنا وَ كُنَّا قَوْماً ضالِّينَ).
[1] در حقيقت اين جمله داراى محذوفى
است، و در تقدير چنين است يقول اللَّه تعالى أَ لَمْ تَكُنْ ...
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 14 صفحه : 337