[سوره المؤمنون (23): آيات 55 تا 61]

أَ يَحْسَبُونَ أَنَّما نُمِدُّهُمْ بِهِ مِنْ مالٍ وَ بَنِينَ (55) نُسارِعُ لَهُمْ فِي الْخَيْراتِ بَلْ لا يَشْعُرُونَ (56) إِنَّ الَّذِينَ هُمْ مِنْ خَشْيَةِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ (57) وَ الَّذِينَ هُمْ بِآياتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ (58) وَ الَّذِينَ هُمْ بِرَبِّهِمْ لا يُشْرِكُونَ (59)

وَ الَّذِينَ يُؤْتُونَ ما آتَوْا وَ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلى‌ رَبِّهِمْ راجِعُونَ (60) أُولئِكَ يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ هُمْ لَها سابِقُونَ (61)

ترجمه:

55- آنها گمان مى‌كنند اموال و فرزندانى كه به آنان داده‌ايم ...

56- براى اين است كه درهاى خيرات را به روى آنها بگشائيم؟! (چنين نيست) بلكه آنها نمى‌فهمند! 57- آنان كه از خوف پروردگارشان بيمناكند.

58- و آنان كه به آيات پروردگارشان ايمان مى‌آورند.