به هر حال" به او گفتند ما چگونه با كودكى كه در گاهواره است سخن بگوئيم"؟! (قالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا).

مفسران در مورد كلمه" كان" كه دلالت بر ماضى دارد. در اينجا گفتگو بسيار كرده‌اند ولى ظاهر اين است اين كلمه در اينجا اشاره به ثبوت و لزوم وصف موجود است، و به تعبير روشنتر آنها به مريم گفتند: ما چگونه با بچه‌اى كه در گهواره بوده و هست سخن بگوئيم.

شاهد اين معنى آيات ديگر قرآن است مانند: كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ‌:" شما بهترين امتى بوديد كه به سود جامعه انسانى به وجود آمديد" (سوره آل عمران- 110).

مسلما جمله" كنتم" (بوديد) در اينجا به معنى ماضى نيست بلكه بيان استمرار و ثبوت اين صفات براى جامعه اسلامى است.

و نيز در باره" مهد" (گهواره) بحث كرده‌اند كه عيسى هنوز به گهواره نرسيده بود بلكه ظاهر آيات اين است به محض ورود مريم در ميان جمعيت، در حالى كه عيسى در آغوشش بود، اين سخن در ميان او و مردم رد و بدل شد.

ولى با توجه به معنى كلمه" مهد" در لغت عرب، پاسخ اين سؤال روشن مى‌شود.

واژه مهد- چنان كه راغب در مفردات مى‌گويد- به معنى جايگاهى است كه براى كودك آماده مى‌كنند، خواه گهواره باشد يا دامان مادر و يا بستر، و مهد و مهاد هر دو در لغت به معنى المكان الممهد الموطا:" محل آماده شده و گسترده" (براى استراحت و خواب) آمده است.