76- و نوح را (به يادآور) هنگامى كه پيش از آنها (ابراهيم و لوط) پروردگار خود
را خواند، ما دعاى او را مستجاب كرديم، او و خاندانش را از اندوه بزرگ نجات داديم.
77- و او را در برابر جمعيتى كه آيات ما را تكذيب كرده بودند يارى نموديم، چرا
كه آنها قوم بدى بودند، لذا همه را غرق كرديم.
تفسير: نجات نوح از چنگال متعصبان لجوج
بعد از ذكر گوشهاى از داستان ابراهيم و لوط، به ذكر قسمتى از سرگذشت يكى ديگر
از پيامبران بزرگ يعنى" نوح" پرداخته مىفرمايد:" به يادآور نوح
را، هنگامى كه قبل از آنها (قبل از ابراهيم و لوط) پروردگار خود را خواند" و
تقاضاى نجات از چنگال منحرفان بىايمان كرد (وَ نُوحاً إِذْ نادى مِنْ قَبْلُ).
اين نداى نوح ظاهرا اشاره به نفرينى است كه در سوره نوح در قرآن مجيد نقل شده
است آنجا كه مىگويد: رَبِّ لا تَذَرْ عَلَى
الْأَرْضِ مِنَ الْكافِرِينَ دَيَّاراً إِنَّكَ إِنْ تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا
عِبادَكَ وَ لا يَلِدُوا إِلَّا فاجِراً كَفَّاراً:
" پروردگارا! احدى از اين قوم بىايمان را روى زمين مگذار! چرا كه اگر
بمانند
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 13 صفحه : 461