نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 12 صفحه : 578
مىكند:" و نبايد كسى را در عبادت پروردگارش شريك سازد" (وَ لا يُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً).
به تعبير روشنتر تا حقيقت خلوص و اخلاص در عمل نيايد، رنگ عمل صالح به خود
نخواهد گرفت.
انگيزه الهى و خدايى است كه به عمل انسان عمق مىدهد، نورانيت مىبخشد، و جهت
صحيح مىدهد، و هنگامى كه اخلاص از ميان رفت، عمل بيشتر جنبه ظاهرى پيدا مىكند،
به منافع شخصى گرايش مىيابد و عمق و اصالت و جهت صحيح خود را از دست مىدهد.
در حقيقت اين عمل صالحى كه از انگيزه الهى و اخلاص، سرچشمه گرفته و با آن
آميخته شده است گذرنامه لقاى پروردگار است!.
و همانگونه كه سابقا اشاره كردهايم" عمل صالح آن چنان مفهوم وسيعى دارد
كه هر برنامه مفيد و سازنده فردى و اجتماعى را در تمام زمينههاى زندگى شامل
مىشود.
اخلاص يا روح عمل صالح
در روايات اسلامى به مساله" نيت" اهميت فوق العادهاى داده شده است،
و اصلا برنامه اسلام اين است كه هر عملى را با رنگ نيت و انگيزه آن مىپذيرد حديث
معروف پيامبر ص" لا عمل الا بالنية" را كه همه شنيدهايم بيانگر همين
حقيقت است.
و بعد از مساله نيت روى" اخلاص" تكيه شده است كه اگر آن باشد، عمل
فوق العاده پر ارزش و الا فاقد ارزش خواهد بود.
اخلاص آن است كه محرك انسان از هر گونه شائبه غير الهى پاك باشد و مىتوان نام
آن را" توحيد نيت" گذاشت، يعنى در تمام برنامهها تنها به پروردگار و
رضاى او انديشيدن.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 12 صفحه : 578