" يوشع" از خدا مى‌خواهد كه با" الياس" ملاقات كند، و چون دعايش مستجاب مى‌شود، و به ملاقات الياس مفتخر مى‌گردد از وى مى‌خواهد كه به برخى از اسرار اطلاع يابد، الياس به وى مى‌گويد تو را طاقت تحمل نيست، اما يوشع اصرار مى‌ورزد، و الياس در خواست او را اجابت ميكند، مشروط بر آن كه راجع به هر چه مى‌بيند پرسشى نكند، و اگر يوشع تخلف ورزد الياس او را ترك كند، با اين قرار داد، يوشع و الياس همسفر ميشوند.

در خلال مسافرت خويش اول به خانه‌اى وارد مى‌شوند كه صاحب‌خانه از آنها گرم پذيرايى مى‌كند، خانواده ساكن اين خانه از ما يملك دنيا تنها يك گاو داشتند كه از فروش شير آن گذران مى‌كردند، الياس دستور مى‌دهد كه صاحب‌خانه آن گاو را بكشد، و يوشع از اين كردار سخت دچار تعجب و شگفتى مى‌گردد، و از وى علت آن را مى‌پرسد، الياس قرار داد را به وى متذكر شده و او را به مفارقت تهديد مى‌كند، لا جرم يوشع دم برنمى‌آورد.

از آنجا هر دو به قريه ديگرى سفر مى‌كنند و به خانه توانگرى وارد مى‌شوند، در اين خانه الياس دست به كار گل مى‌شود، و ديوارى را كه در شرف ويرانى بود مرمت مى‌كند.

در قريه ديگرى چند نفر از مردم آن ده در محلى اجتماع داشتند و از اين دو نفر خوب پذيرايى نمى‌كنند الياس ايشان را دعا مى‌كند كه همگى رياست يابند.

در قريه چهارم از آنان پذيرايى گرم مى‌شود، الياس دعا مى‌كند كه فقط يكى از آنان به رياست برسد!، بالآخره" يوشع بن لاوى" طاقت نمى‌آورد، و راجع به چهار واقعه مى‌پرسد، الياس مى‌گويد: در خانه اول زوجه صاحب‌خانه بيمار بود و اگر آن گاو به رسم صدقه قربانى نمى‌شده آن زن در مى‌گذشت، و خسارتش براى صاحب‌خانه بيش از خسارتى بود كه از ذبح گاو حاصل مى‌گرديد.

در خانه دوم زير ديوار گنجى بود كه مى‌بايست براى كودكى يتيم‌