نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 12 صفحه : 435
در واقع او مىگويد: با چشم خودت ديده، و يا لا اقل با گوش شنيدهاى كه
صاعقههاى آسمانى گاهى در يك لحظه كوتاه، باغها و خانهها و زراعتها را به تلى از
خاك، يا زمينى خشك و بى آب و علف تبديل كرده است.
و نيز شنيده يا ديدهاى كه گاهى يك زمين لرزه شديد قناتها را فرو مىريزد،
چشمهها را مىخشكاند، آن چنان كه قابل اصلاح و مرمت نيستند.
تو كه اينها را مىدانى اين غرور و نخوت براى چيست؟! تو كه اين صحنهها را
ديدهاى اينهمه دلبستگى چرا؟! چرا مىگويى باور نمىكنم اين نعمتها هرگز فانى
بشوند، بلكه جاودانه خواهند ماند، اين چه نادانى و ابلهى است؟!
42- (به هر حال عذاب خدا فرا رسيد) و تمام ميوههاى آن نابود شد، او مرتبا
دستهاى خود را- بخاطر هزينههايى كه در آن صرف كرده بود- بهم ميماليد، در حالى كه
تمام باغ بر پايهها فرو ريخته بود، و مىگفت اى كاش كسى را شريك پروردگارم قرار
نداده بودم! 43- و گروهى، غير از خدا، نداشت كه او را يارى كنند، و نمىتوانست از
خويشتن يارى گيرد.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 12 صفحه : 435