33- هر دو باغ ميوه آورده بودند (ميوه‌هاى فراوان) و چيزى فروگذار نكرده بودند، و ميان آن دو نهر بزرگى از زمين بيرون فرستاديم.

34- صاحب اين باغ درآمد قابل ملاحظه‌اى داشت به همين جهت به دوستش در حالى كه به گفتگو برخاسته بود چنين گفت من از نظر ثروت از تو برترم، و نفراتم نيرومندتر است!.

35- و در حالى كه به خود ستم مى‌كرد در باغش گام نهاد و گفت من گمان نمى‌كنم هرگز اين باغ فانى و نابود شود.

36- و باور نمى‌كنم قيامت برپا گردد و اگر به سوى پروردگارم بازگردم (و قيامتى در كار باشد) جايگاهى بهتر از اينجا خواهم يافت!

تفسير: ترسيمى از موضع مستكبران در برابر مستضعفان‌

در آيات گذشته ديديم كه چگونه دنياپرستان سعى دارند در همه چيز از آن مردان حق كه تهيدستند فاصله بگيرند، و سرانجام كارشان را در جهان ديگر نيز خوانديم.

آيات مورد بحث با اشاره به سرگذشت دو دوست يا دو برادر كه هر كدام الگويى براى يكى از اين دو گروه بوده‌اند طرز تفكر و گفتار و كردار و موضع اين دو گروه را مشخص مى‌كند.

نخست مى‌گويد: اى پيامبر" داستان آن دو مرد را، به عنوان ضرب المثل، براى آنها بازگو كن كه براى يكى از آنها، دو باغ از انواع انگورها قرار داده بوديم، و در گرداگرد آن، درختان نخل سر به آسمان كشيده بود، و در ميان اين دو باغ زمين زراعت پر بركتى وجود داشت" (وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا رَجُلَيْنِ جَعَلْنا لِأَحَدِهِما جَنَّتَيْنِ مِنْ أَعْنابٍ وَ حَفَفْناهُما بِنَخْلٍ وَ جَعَلْنا بَيْنَهُما زَرْعاً).

باغ و مزرعه‌اى كه همه چيزش جور بود، هم انگور و خرما داشت و هم‌