تا جاى هيچگونه شبهه باقى نماند.

در اينكه منظور از" آية الليل" و" آية النهار" خود شب و روز است كه هر كدام آيه و نشانه‌اى است از پروردگار، يا منظور از" آية الليل" قرص ماه و" آية النهار" قرص خورشيد است؟ در ميان مفسران گفتگو است‌ [1] اما دقت در خود آيه نشان مى‌دهد كه صحيح همان تفسير اول است، زيرا تعبير" وَ جَعَلْنَا اللَّيْلَ وَ النَّهارَ آيَتَيْنِ‌" دليل بر آن است كه هر كدام آيه و نشانه‌اى براى اثبات وجود خدا محسوب مى‌شود، و منظور از محو آيه شب آنست كه پرده‌هاى تاريك و ظلمت بار شب در زير پوششى از نور و روشنايى روز محو و نابود مى‌گردد، و آنچه در دل شب پنهان گشته بود در پرتو روشنايى روز آشكار مى‌گردد.

و اگر در بعضى ديگر از آيات قرآن (سوره يونس آيه 5) خورشيد و ماه را وسيله شناسايى سال و ماه و حساب قرار داده منافات با آنچه در بالا گفتيم ندارد، زيرا پيدايش حساب و كتاب در برنامه زندگى انسان را مى‌توان به شب و روز نسبت داد و هم به خورشيد و ماه، چرا كه هر دو با هم پيوند دارند.

در نهج البلاغه در خطبه اشباح ضمن بيان نشانه‌هاى عظمت خداوند چنين مى‌خوانيم:

و جعل شمسها آية مبصرة لنهارها، و قمرها، آية ممحوة من ليلها، و اجراهما فى مناقل مجراهما، و قدر سيرهما فى مدارج درجهما، ليميز بين الليل و النهار بهما، و ليعلم عدد السنين و الحساب بمقاديرهما:

" خورشيد را نشانه روشنى بخش روز، و ماه را نشانه محو كننده شب قرار داد، و آن دو را در مجرايشان به جريان انداخت، و مراحل سيرشان را اندازه‌گيرى نمود، تا ميان شب و روز تفاوت ايجاد كند، و با اندازه‌گيرى اين دو، شماره‌

[1] در صورت اول اضافه" اضافه بيانيه" است و در صورت دوم اضافه" اضافه اختصاصيه".