به عنوان" هفت تن خفتگان افسوس" مى‌شناسند [1] در حالى كه در ميان ما به عنوان" اصحاب كهف" شناخته مى‌شوند.

اكنون ببينيم" افسوس" كجاست و نخستين دانشمندانى كه در زمينه داستان اين خفتگان كتاب نوشته‌اند چه كسانى، و در چه قرنى بوده‌اند:

" افسوس" يا" افسس" (به ضم الف و سين) يكى از شهرهاى آسياى صغير (تركيه كنونى كه قسمتى از روم شرقى قديم است) بوده و در نزديكى رود كاستر در حدود 40 ميلى جنوب شرقى" ازمير" قرار داشته كه پايتخت پادشاه" الونى" محسوب مى‌شده است.

" افسوس" بخاطر معبد معروف و بتخانه" ارطاميس" كه از عجائب هفتگانه جهان بوده نيز معروفيت جهانى دارد [2] مى‌گويند داستان اصحاب كهف براى نخستين بار در قرن پنجم ميلادى به وسيله يكى از دانشمندان مسيحى بنام" ژاك" كه خليفه كليساى سوريه بود در رساله‌اى كه به زبان سريانى نوشته است تشريح گرديد، سپس شخص ديگرى به نام" گوگويوس" آن رساله را به لاتينى ترجمه نمود و نام" جلال شهداء" را بر آن گذاشت‌ [3] و اين خود ميرساند كه اين حادثه يكى دو قرن پيش از ظهور اسلام در ميان مسيحيان شهرت داشته، و مورد توجه محافل كليسايى بوده است.

البته همانطور كه اشاره شد پاره‌اى از مشخصات آن- از جمله مقدار مدت خواب آنها- با آنچه در منابع اسلامى آمده تفاوت دارد زيرا قرآن صريحا مدت خواب آنها را 309 سال ذكر كرده است.

از طرفى طبق نقل" ياقوت حموى" در كتاب" معجم البلدان" (جلد

[1] اعلام قرآن صفحه 153.

[2] اقتباس از كتاب قاموس مقدس صفحه 87.

[3] اعلام قرآن صفحه 154.