از فساد اول قتل حضرت زكريا و گروهى ديگر از پيامبران، و منظور از وعده نخستين، وعده انتقام الهى از بنى اسرائيل به وسيله" بخت‌النصر" مى‌باشد، و مراد از فساد دوم شورشى است كه بعد از" آزادى بوسيله يكى از سلاطين فارس" مرتكب شدند، و دست به فساد زدند، و مراد از وعده دوم هجوم" انطياخوس" پادشاه روم است.

اين تفسير با تفسير اول تا اندازه‌اى قابل انطباق است، ولى هم راوى اين حديث مورد وثوق نيست و هم انطباق تاريخ" زكريا"" و يحيى" بر تاريخ" بخت النصر" و" اسپيانوس يا انطياخوس" محرز نمى‌باشد، بلكه بنا به گفته بعضى بخت النصر معاصر" ارميا" يا" دانيال" پيامبر بوده، و قيام او حدود ششصد سال پيش از زمان يحيى صورت گرفته بنا بر اين چگونه قيام بخت‌النصر مى‌تواند براى انتقام خون يحيى اقدام كرده باشد.

3- بعضى ديگر گفته‌اند بيت المقدس يك بار در زمان داود و سليمان ساخته شد و بخت‌النصر آن را ويران كرد كه اين همان وعده اولى است كه قرآن به آن اشاره مى‌كند، و بار ديگر در زمان پادشاهان هخامنشى ساخته و آباد شد و آن را" طيطوس" رومى ويران ساخت (توجه داشته باشيد طيطوس يا طرطوز كه در بالا ذكر شد قابل انطباق است) و از آن پس هم چنان ويران ماند تا در عصر خليفه دوم كه آن سرزمين بوسيله مسلمانان فتح شد [1]:

اين تفسير نيز چندان منافات با دو تفسير بالا ندارد.

4- در برابر تفسيرهاى فوق و تفاسير ديگرى كه كم و بيش با آنها هماهنگ است، تفسير ديگرى داريم كه سيد قطب در تفسير فى ظلال احتمال آن را داده است كه با آنچه گفته شد به كلى متفاوت مى‌باشد، و آن اينكه:

[1] تفسير ابو الفتوح رازى جلد 7 پاورقى صفحه 209 به قلم دانشمند گرانمايه مرحوم شعرانى.