باندازه‌اى زبان و گلوى ما خشك مى‌شود كه لقمه در گلوى ما گير مى‌كند!.

اين كار" فيزيكى" بزاق است، ولى مى‌دانيم كار مهمتر بزاق كار شيميايى آن است، مواد مختلفى با آن آميخته است كه با غذا تركيب مى‌شوند و زحمت معده را كم مى‌كنند.

ماترياليستها مى‌گويند: سلسله اعصاب و مغز ما شبيه غده‌هاى بزاقى و مانند آن داراى فعاليتهاى فيزيكى و شيميايى است (كه به طور مجموع" فيزيك و شيميايى" بان گفته مى‌شود) و همين فعاليتهاى" فيزيك و شيميايى" است كه ما نام آن را" پديده‌هاى روحى" و يا" روح" مى‌گذاريم.

آنها مى‌گويند: هنگامى كه مشغول فكر كردن هستيم يك سلسله امواج الكتريكى مخصوص از مغز ما برمى‌خيزد، اين امواج را امروز با دستگاه‌هايى مى‌گيرند و روى كاغذ ثبت مى‌كنند، مخصوصا در بيمارستانهاى روانى با مطالعه روى اين امواج راههايى براى شناخت و درمان بيماران روانى پيدا مى‌كنند، اين فعاليت فيزيكى مغز ما است.

علاوه بر اين سلولهاى مغز بهنگام فكر كردن و يا ساير فعاليتهاى روانى داراى يك رشته فعل و انفعالات شيميايى هستند.

بنا بر اين روح و پديده‌هاى روحى چيزى جز خواص فيزيكى و فعل و انفعالات شيميايى سلولهاى مغزى و عصبى ما نمى‌باشد.

آنها از اين بحث چنين نتيجه مى‌گيرند.

1- همانطور كه فعاليت غده‌هاى بزاقى و اثرات مختلف آن قبل از بدن نبوده و بعد از آن نيز نخواهد بود، فعاليت‌هاى روحى ما نيز با پيدايش مغز و دستگاه اعصاب، موجود مى‌شوند، و با مردن آن مى‌ميرند! 2- روح از خواص جسم است، پس مادى است و جنبه ما وراى طبيعى ندارد.

3- روح مشمول تمام قوانينى است كه بر جسم حكومت مى‌كند.