اشعه‌هاى مرگبار بيرون جو را حل كند، لباسهايى بپوشد كه او را در برابر سرما و گرماى فوق العاده حفظ نمايد، با تمرين به بى‌وزنى عادت نمايد، خلاصه جايى كه انسان بتواند با استفاده از نيروى محدودش، اين راه را طى كند آيا با استمداد از نيروى نامحدود الهى حل شدنى نيست؟! ما يقين داريم كه خدا مركب سريع السيرى كه متناسب اين سفر فضايى بوده باشد در اختيار پيامبرش گذارده است، و او را از نظر خطراتى كه در اين سفر وجود داشته زير پوشش حمايت خود گرفته، اين مركب چگونه بوده است و چه نام داشته؟ براق؟ رفرف؟ يا مركب ديگر؟ در هر حال مركب مرموز و ناشناخته‌اى است از نظر ما؟.

از همه اينها گذشته فرضيه حد اكثر سرعت كه در بالا گفته شد، امروز در ميان دانشمندان متزلزل شده، هر چند" اينشتاين" در فرضيه معروف خودش به آن سخت معتقد بوده است.

دانشمندان امروز مى‌گويند امواج جاذبه بدون نياز به زمان در آن واحد از يك سوى جهان به سوى ديگر منتقل مى‌شود و اثر مى‌گذارد، و حتى اين احتمال وجود دارد كه در حركات مربوط به گستردگى جهان (مى‌دانيم جهان در حال توسعه است و ستاره‌ها و منظومه‌ها به سرعت از هم دور مى‌شوند) منظومه‌هايى وجود دارند كه با سرعتى بيش از سرعت سير نور از مركز جهان دور مى‌شوند (دقت كنيد).

كوتاه سخن اينكه مشكلاتى كه گفته شد هيچكدام به صورت يك مانع عقلى در اين راه نيست، مانعى كه معراج را به صورت يك محال عقلى در آورد، بلكه مشكلاتى است كه با استفاده از وسائل و نيروى لازم قابل حل است.

به هر حال مساله معراج نه از نظر استدلالات عقلى غير ممكن است و نه از