ابراهيم نقل شده است كه روى اسناد همه آنها نمى‌توان تكيه كرد و گرنه مساله روشن بود [1] اين احتمال نيز وجود دارد كه آيه فوق اشاره به داستان قوم" سبا" باشد كه در سر زمين آباد" يمن" مى‌زيستند و چنان كه قرآن در سوره سبا آيات 15- 19 داستان زندگى آنها را بازگو كرده سرزمين بسيار آباد و پر ميوه و امن و امان و پاك و پاكيزه داشته‌اند كه بر اثر غرور و طغيان و استكبار و كفران نعمتهاى خدا آن چنان سرزمينشان ويران و جمعيتشان پراكنده شد كه عبرتى براى همگان گشت.

جمله:" يَأْتِيها رِزْقُها رَغَداً مِنْ كُلِّ مَكانٍ‌" الزاما دليل بر اين نيست كه آن منطقه خود آباد نبوده بلكه ممكن است منظور از" كُلِّ مَكانٍ‌" اطراف آن شهر و ديار بوده، و مى‌دانيم محصولات يك منطقه وسيع معمولا به شهر يا روستاى مركزى انتقال مى‌يابد.

اين نكته نيز لازم به يادآورى است كه هيچ مانعى ندارد آيه فوق اشاره به همه اينها باشد.

و در هر حال از آنجا كه تاريخ مناطق بسيارى را به ياد دارد كه گرفتار چنين سرنوشتى شده‌اند مشكل مهمى در تفسير آيه باقى نمى‌ماند، هر چند عدم اطمينان كافى به تعيين محل آن سبب شده است كه بعضى از مفسران آن را يك مثال كلى تلقى كنند، نه يك منطقه معين، ولى ظاهر آيات فوق متناسب با اين تفسير نيست بلكه تعبيرات آن همه حكايت از وجود يك واقعيت عينى خارجى مى‌كند.

[1] همان مدرك.