نكته‌ها:

1- اسرار پرواز پرندگان در پهنه آسمان‌

درك اين مساله آسان است كه چرا بسيارى از شگفتيهاى جهان هستى در نظر ما زياد جلوه نمى‌كند؟ زيرا هميشه آن را ديده‌ايم و به آن خو گرفته‌ايم، و اين عادت و خو گرفتن در حقيقت حجابى شده است كه بر اين صحنه‌هاى شگفت‌انگيز افتاده، به همين دليل اگر بتوانيم ذهن خود را از آنچه به آن خو گرفته‌ايم تخليه كنيم، شگفتيهاى فراوانى در اطراف خود مشاهده خواهيم كرد.

مساله پرواز پرندگان از همين قبيل است، جسم سنگين بر خلاف قانون جاذبه به آسانى حركت كند، آن چنان سريع بالا برود كه در چند لحظه از نظرها ناپديد گردد، اين مساله ساده‌اى نيست.

اگر روى ساختمان پرندگان از هر نظر دقت كنيم خواهيم ديد كه تمام وجود آنها براى پرواز هماهنگ است: ساختمان دوكى شكل آنها كه مقاومت هوا را بر بدنشان به حد اقل مى‌رساند، پرهاى سبك و تو خالى آنها به اضافه سينه پهنشان كه به آنها امكان سوار شدن بر امواج هوا مى‌دهد، ساختمان مخصوص بالها كه نيروى بالا بر را در آنها ايجاد مى‌كند [1]

[1]" نيروى بالا بر" اصطلاح فيزيك جديد است كه در مورد هواپيماها از آن استفاده مى‌شود، و خلاصه آن اين است كه اگر جسمى داراى دو سطح متفاوت باشد (مانند بال هواپيما كه سطح زيرينش صاف و سطح روئينش انحناء و برآمدگى دارد) و به طور افقى حركت كند نيروى خاصى در آن پيدا مى‌شود كه آن را به سطح بالا مى‌برد، اين نيرو به خاطر آن است كه فشار هوا بر سطح زيرين بيشتر از سطح روئين است زيرا سطح زيرين كوتاهتر و سطح روئين طولانى‌تر است، اين مساله مهمى است كه اساس حركت هواپيماها بر آن استوار است و اگر به بالهاى پرندگان دقت كنيم اين موضوع را به وضوح مى‌توان در آنها ديد (دقت كنيد).

و اصولا بايد گفت كه ساختمان هواپيما در جنبه‌هاى مختلف تقليدى است از ساختمان پرندگان!.