ببخشند (مگر آنان كه در مكتب تربيتى انبياء و رهبران الهى، پرورش يافته‌اند).

در ذيل همين آيات در رواياتى تاكيد و توصيه به مساله مساوات و مواسات شده است از جمله: در تفسير على بن ابراهيم در ذيل آيات فوق مى‌خوانيم: لا يجوز للرجل ان يخص نفسه بشى‌ء من الماكول دون عياله:" براى انسان سزاوار نيست كه در خانه غذاى اختصاصى داشته باشد، و از چيزى بخورد كه خانواده او نمى‌خورد" [1] و نيز از ابو ذر نقل شده كه مى‌گويد از پيامبر ص شنيدم كه مى‌فرمود:

انما هم اخوانكم فاكسوهم مما تكسون، و اطعموهم مما تطعمون، فما رؤى عبده بعد ذلك الا و ردائه ردائه، و ازاره ازاره، من غير تفاوت!:

" زير دستان شما برادران شما هستند از آنچه مى‌پوشيد به آنها بپوشانيد، و از آنچه مى‌خوريد به آنها اطعام كنيد- ابو ذر بعد از اين توصيه پيامبر ص- كارى مى‌كرد كه ردا و لباس زير دستانش با خودش كمترين تفاوتى نداشته باشد"! [2] از روايات فوق و همچنين از خود آيه كه مى‌گويد:" فَهُمْ فِيهِ سَواءٌ" استفاده مى‌شود كه اسلام توصيه مى‌كند كه همه مسلمانان به عنوان يك برنامه اخلاق اسلامى با همه اعضاء خانواده خود و كسانى كه در زير دست آنها قرار دارند، حتى الامكان مساوات را رعايت كنند، و در محيط خانواده و در برابر زيردستان هيچگونه فضيلت و امتيازى براى خود قائل نشوند.

[1] و [2] تفسير نور الثقلين جلد 3 صفحه 68.