عسل براى كسانى كه دير بخواب مى‌روند اثر بسيار مطلوبى دارد (مشروط بر اينكه كم نوشيده شود زيرا زياد آن خواب را كم مى‌كند).

عسل براى رفع خستگى و فشردگى عضلات اثر قابل ملاحظه‌اى دارد.

عسل اگر به زنان بار دار داده شود، شبكه عصبى فرزندانشان قوى خواهد شد.

عسل ميزان كلسيم خون را بالا مى‌برد.

عسل براى كسانى كه دستگاه گوارش ضعيفى دارند نافع است، مخصوصا براى كسانى كه به نفخ شكم مبتلا هستند توصيه مى‌شود.

عسل به علت اينكه زود وارد مرحله سوخت و ساز بدن مى‌شود، مى‌تواند بفوريت انرژى ايجاد كند و ترميم قوا نمايد.

عسل در تقويت قلب مؤثر است.

عسل براى درمان بيماريهاى ريوى كمك كننده خوبى است.

عسل به خاطر خاصيت ميكرب كشى‌اش براى مبتلايان به اسهال مفيد است.

عسل در درمان زخم معده و اثنى عشر عامل مؤثرى شمرده شده است.

عسل به عنوان داروى معالج رماتيسم، نقصان قوه نمو عضلات، و ناراحتيهاى عصبى شناخته شده.

عسل براى رفع سرفه مؤثر است، و صدا را صاف مى‌كند.

خلاصه خواص درمانى عسل بيش از آن است كه در اين مختصر بگنجد.

علاوه بر اين از عسل داروهايى براى لطافت پوست و زيبايى صورت، طول عمر ورم دهان و زبان، ورم چشم، خستگى و ترك‌خوردگى پوست و مانند آن مى‌سازند.

مواد و ويتامينهاى موجود در عسل بسيار است، از مواد معدنى: آهن، فسفر، پتاسيم، يد، منيزيم، سرب، مس، سولفور، نيكل، روى، سديم، و غير آنست،