" اينها براى آن است كه خداوند مى‌خواهد هر كس را مطابق آنچه انجام داده است جزا دهد" (لِيَجْزِيَ اللَّهُ كُلَّ نَفْسٍ ما كَسَبَتْ‌).

جالب اينكه نمى‌گويد:" جزاى" اعمالشان را به آنها مى‌دهد. بلكه مى‌گويد: آنچه را انجام داده‌اند به عنوان جزا به آنها خواهند داد، و به تعبير ديگر جزاى آنها اعمال مجسم خودشان است، و اين آيه با اين تعبير خاص دليل ديگرى بر مساله تجسم اعمال است.

و در پايان مى‌فرمايد:" خداوند سريع الحساب است" (إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسابِ‌).

كاملا روشن است هنگامى كه اعمال انسان از ميان نرود و با تغيير چهره به سراغ آدمى بيايد ديگر حسابى از آن سريعتر نخواهد بود، و در واقع حسابش همراه خودش است! در بعضى از روايات مى‌خوانيم ان اللَّه تعالى يحاسب الخلائق كلهم فى مقدار لمح البصر:" خداوند به اندازه يك چشم بر هم زدن حساب همه خلائق را مى‌رسد" اصولا محاسبه پروردگار نياز به زمان ندارد و آنچه در روايت فوق آمده، در حقيقت براى اشاره به كوتاهترين زمان است (براى توضيح بيشتر به جلد دوم تفسير نمونه صفحه 40 مراجعه فرمائيد).

و از آنجا كه آيات اين سوره و همچنين تمامى اين قرآن جنبه دعوت به توحيد و ابلاغ احكام الهى به مردم و انذار آنها در برابر تخلفاتشان دارد، در آخرين آيه اين سوره (سوره ابراهيم) مى‌فرمايد:" اين (قرآن) ابلاغ عمومى براى همه مردم است" (هذا بَلاغٌ لِلنَّاسِ‌).

" و انذارى است براى آنان" (وَ لِيُنْذَرُوا بِهِ‌)" و هدف اين است كه بدانند او معبود واحد است" (وَ لِيَعْلَمُوا أَنَّما هُوَ إِلهٌ واحِدٌ).