30- همانگونه
(كه پيامبران پيشين را فرستاديم) تو را به ميان امتى فرستاديم كه پيش از آنها
امتهاى ديگرى آمدند و رفتند، تا آنچه را به تو وحى نمودهايم بر آنها بخوانى در
حالى كه آنها به رحمان (خداوندى كه رحمتش همگان را فرا گرفته) كفر مىورزند بگو او
پروردگار من است، معبودى جز او نيست، بر او توكل كردم و بازگشتم به سوى او است.
31- اگر
بوسيله قرآن كوهها به حركت در آيند و زمينها قطعه قطعه شوند، و بوسيله آن با
مردگان سخن گفته شود (باز هم ايمان نخواهند آورد!) ولى همه آنها در اختيار خداست
آيا آنها كه ايمان آوردهاند نمىدانند كه اگر خدا بخواهد همه مردم را (به اجبار)
هدايت مىكند (اما هدايت اجبارى سودى ندارد) و پيوسته مصائب كوبندهاى بر كافران-
بخاطر اعمالشان- وارد مىشود و يا به نزديكى خانه آنها فرود مىآيد تا وعده
(نهايى) خدا فرا رسد، خداوند در وعده خود تخلف نمىكند.
32- (تنها تو
را استهزا نكردند) پيامبران پيش از تو را نيز استهزا نمودند، من به كافران مهلت
دادم سپس آنها را گرفتم ديدى مجازات (من) چگونه بود؟!
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 10 صفحه : 218