البته بايد توجه داشت اين يك حكم اخلاقى و مخصوص به مواردى است كه اين گونه برنامه‌ها مؤثر واقع مى‌شود، و گر نه اجراى حدود و كيفر بدكاران كه به عنوان يك قانون در قوانين اسلامى آمده است، در همه كسانى كه مشمول آن هستند يكسان اجرا مى‌شود.

و در پايان آيه پس از ذكر برنامه‌هاى مختلف گذشته، اشاره به عاقبت كار" اولوا الالباب" و انديشمندان و طرفداران حق و عاملان به اين برنامه‌ها كرده مى‌فرمايد:

" عاقبت نيك سراى ديگر از آن آنهاست" (أُولئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ) [1]:

" سرانجام كار آنها باغهاى جاويدان بهشت است كه هم خودشان وارد آن مى‌شوند و هم پدران و همسران و فرزندان صالح آنها" (جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَها وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ‌).

و چيزى كه اين نعمتهاى بزرگ و بى‌پايان را تكميل مى‌سازد، اين است كه" فرشتگان از هر درى بر آنها وارد مى‌شوند" (وَ الْمَلائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِمْ مِنْ كُلِّ بابٍ‌).

آن صبرها و استقامتهاى شما در راه انجام وظائف و مسئوليتها و تحمل شدائد و مصائب بود كه اين سلامت را به وجود آورد، در اينجا در نهايت امنيت و آرامش خواهيد بود، نه جنگ و نزاعى، و نه خشونت و دعوايى، همه جا امن و امان است،

[1]" عقبى" به معنى عاقبت و پايان كار است خواه خير باشد يا شر ولى با توجه به قرينه حال و مقال منظور در آيه فوق عاقبت خير است.