حروف مقطعه را در آغاز بسيارى از سوره‌هاى قرآن بر پيغمبر ص خرده بگيرند، و آن را وسيله‌اى براى استهزاء و سخريه قرار دهند، و اين خود مى‌رساند كه گويا آنها نيز از اسرار وجود حروف مقطعه كاملا بى‌خبر نبوده‌اند.

به هر حال از ميان اين تفاسير چند تفسير است كه از همه مهمتر و معتبرتر به نظر مى‌رسد، و هماهنگ با آخرين تحقيقاتى است كه در اين زمينه به عمل آمده، و ما اين چند تفسير را به تدريج در آغاز اين سوره، و سوره آل عمران، و سوره اعراف به خواست خدا بيان خواهيم كرد، اكنون به مهمترين آنها در اينجا مى‌پردازيم:

اين حروف اشاره به اين است كه اين كتاب آسمانى با آن عظمت و اهميتى كه تمام سخنوران عرب و غير عرب را متحير ساخته، و دانشمندان را از معارضه با آن عاجز نموده است، از نمونه همين حروفى است كه در اختيار همگان قرار دارد در عين اينكه قرآن از همان حروف" الف باء" و كلمات معمولى تركيب يافته، به قدرى كلمات آن موزون است و معانى بزرگى در بر دارد، كه در اعماق دل و جان انسان نفوذ مى‌كند، روح را مملو از اعجاب و تحسين مى‌سازد، و افكار و عقول را در برابر خود وادار به تعظيم مى‌نمايد، جمله‌بنديهاى مرتب و كلمات آن در بلندترين پايه قرار گرفته و معانى بلند را در قالب زيباترين الفاظ مى‌ريزد، كه همانند و نظير ندارد.

فصاحت و بلاغت قرآن بر كسى پوشيده نيست، اين گفته صرف ادعا نمى‌باشد زيرا آفريدگار جهان همان كسى كه اين كتاب را بر پيامبر نازل كرده همه انسانها را دعوت به مقابله به مثل نموده است و از آنها خواسته كه همانند آن، يا لا اقل يك سوره مثل آن را، بياورند، او دعوت نموده است كه عموم جهانيان (جن و انس) با همكارى و هم فكرى اگر مى‌توانند مانند آن را بياورند اما همه عاجز و ناتوان ماندند، و اين نشان مى‌دهد كه مولود فكر آدمى نيست.