شان نزول:

به اتفاق همه مفسران آيات فوق در مورد اهل كتاب نازل شده است، و به گفته بسيارى مخصوصا به علماى يهود نظر دارد كه پيش از ظهور پيامبر اسلام ص صفات و نشانه‌هاى او را مطابق آنچه در كتب خود يافته بودند براى مردم بازگو مى‌كردند، ولى پس از ظهور پيامبر ص و مشاهده گرايش مردم به او ترسيدند كه اگر همان روش سابق را ادامه دهند منافع آنها به خاطر بيفتد و هدايا و مهمانيهايى كه براى آنها ترتيب مى‌دادند از دست برود! لذا اوصاف پيامبر ص را كه در تورات نازل شده بود كتمان كردند، آيات فوق نازل شد و سخت آنها را نكوهش كرد.

اين آيات تاكيدى است بر آنچه در آيه 159 در زمينه كتمان حق گذشت گرچه روى سخن به علماى يهود است ولى چنان كه بارها يادآورى كرده‌ايم مفهوم آيات در هيچ مورد اختصاص به شان نزول ندارد، در حقيقت شان نزولها وسيله‌اى هستند براى بيان احكام كلى و عمومى كه خود يكى از مصداقهاى آن محسوب مى‌شوند.

بنا بر اين تمام كسانى كه احكام خدا و حقائق مورد نياز مردم را از آنها كتمان كنند و به خاطر كسب مقام و يا به دست آوردن ثروتى مرتكب اين خيانت بزرگ شوند، بايد بدانند كه حقيقت گرانبهايى را به بهاى ناچيزى فروخته‌اند، زيرا حقپوشى اگر با تمام دنيا مبادله شود باز مرتكب شونده آن ضرر و زيان كرده است! در آيه نخست مى‌گويد:" كسانى كه كتمان مى‌كنند كتابى را كه خدا