[سوره البقرة (2): آيات 161 تا 163]

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ أُولئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ (161) خالِدِينَ فِيها لا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ (162) وَ إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحِيمُ (163)

ترجمه:

161- كسانى كه كافر شدند و در حال كفر از دنيا رفتند، لعنت خداوند و فرشتگان و همه مردم بر آنها خواهد بود.

162- هميشه در آن (لعن و دورى از رحمت پروردگار) باقى مى‌مانند، نه در عذاب آنان تخفيف داده مى‌شود و نه مهلتى خواهند داشت.

163- خداى شما خداوند يگانه‌اى است كه غير از او معبودى نيست (زيرا) او است بخشنده و مهربان (و داراى رحمت عام و خاص).

تفسير: آنها كه كافر مى‌ميرند

در آيات گذشته، نتيجه كتمان حق را ديديم، آيات مورد بحث در تكميل آن اشاره به افراد كافرى مى‌كند كه به لجاجت و كتمان و كفر و تكذيب حق تا هنگام مرگ ادامه مى‌دهند، نخست مى‌گويد:

" كسانى كه كافر شدند و در حال كفر از دنيا رفتند، لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آنها خواهد بود" (إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ أُولئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ‌).

اين گروه نيز همانند كتمان كنندگان حق گرفتار لعن خدا و فرشتگان‌