[سوره البقرة (2): آيه 158]

إِنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَيْهِ أَنْ يَطَّوَّفَ بِهِما وَ مَنْ تَطَوَّعَ خَيْراً فَإِنَّ اللَّهَ شاكِرٌ عَلِيمٌ (158)

ترجمه:

158- صفا و مروه از شعائر و نشانه‌هاى خدا است بنا بر اين كسانى كه حج خانه خدا و يا عمره انجام مى‌دهند مانعى ندارد بر آن دو طواف كنند (و سعى صفا و مروه انجام دهند، هرگز اعمال بى‌رويه مشركان كه بتهايى بر اين دو كوه نصب كرده بودند از موقعيت اين دو مكان مقدس نمى‌كاهد) و كسانى كه فرمان خدا را در انجام كارهاى نيك اطاعت كنند خداوند در برابر عمل آنها شكرگزار و از افعال آنها آگاه است.

شان نزول:

پيش از ظهور اسلام و همچنين مقارن آن مشركان و بت پرستان براى انجام مناسك حج به مكه مى‌آمدند، و مراسم حج را كه اصل آن از ابراهيم ع بود ولى با مقدار زيادى از خرافات و شرك آميخته بودند انجام مى‌دادند كه از جمله وقوف به عرفات، قربانى، طواف، سعى صفا و مروه بود، البته اين اعمال با وضع خاصى صورت مى‌گرفت.

اسلام با اصلاح و تصفيه‌اى كه در اين برنامه به عمل آورد، اصل اين عبادت بزرگ و مراسم صحيح و خالص از شرك آن را امضا نمود و بر روى خرافات خط بطلان كشيد.

از جمله اعمال و مناسكى كه انجام مى‌شد،" سعى" يعنى حركت ميان دو كوه معروف صفا و مروه بود.