[سوره البقرة (2): آيه 148]

وَ لِكُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّيها فَاسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ أَيْنَ ما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ (148)

ترجمه:

148- هر طايفه‌اى قبله‌اى دارد كه خداوند آن را تعيين كرده است (بنا بر اين زياد در باره قبله گفتگو نكنيد، و بجاى آن) در نيكيها و اعمال خير بر يكديگر سبقت جوييد، و هر جا باشيد خداوند شما را (براى پاداش و كيفر در برابر اعمال نيك و بد در روز رستاخيز) حاضر مى‌كند زيرا او بر هر كارى توانا است.

تفسير: هر امتى قبله‌اى دارد

اين آيه در حقيقت پاسخى به قوم يهود است كه ديديم سر و صداى زيادى پيرامون موضوع تغيير قبله به راه انداخته بودند، مى‌گويد:" هر گروه و طايفه‌اى قبله‌اى دارد كه خداوند آن را تعيين كرده است" (وَ لِكُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّيها).

در طول تاريخ انبياء قبله‌هاى مختلفى بوده، و تغيير آن چيز عجيبى نيست، قبله همانند اصول دين نيست كه تغييرناپذير باشد، و يا همچون امور تكوينى كه تخلف در آن ميسر نشود، بنا بر اين زياد در باره قبله گفتگو نكنيد و به جاى آن" در اعمال خير و نيكيها بر يكديگر سبقت جوييد" (فَاسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ‌).

در عوض اينكه تمام وقت خود را صرف گفتگو در اين مساله فرعى كنيد به سراغ خوبيها و پاكيها برويد كه ميدان وسيع و گسترده‌اى دارد و در آن از يكديگر پيشى گيريد، زيرا معيار ارزش وجودى شما عمل پاك و نيك شما است.

اين مضمون درست شبيه چيزى است كه در آيه 177 همين سوره آمده است: