اما از آنجا كه پيامبر ص تسليم فرمان خدا بود، حتى اين تقاضا را بر زبان نياورد، تنها نگاههاى انتظار آميزش به آسمان نشان مى‌داد كه او عشق و شوق شديدى در دل دارد.

ضمنا تعبير به" آسمان" شايد به خاطر اين باشد كه" فرشته وحى" از طرف بالا بر او نازل مى‌شد و گرنه مى‌دانيم نه خداوند مكانى دارد، و نه وحى او محل معينى.

موضوع ديگرى كه در اينجا قابل دقت است اينكه: در آيه فوق به جاى كلمه كعبه،" شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ‌" ذكر شده.

اين تعبير ممكن است به خاطر آن باشد كه براى آنها كه در نقاط دور از مكه نماز مى‌خوانند محاذات با خانه كعبه بسيار دشوار يا غير ممكن است، لذا به جاى خانه" كعبه"" مسجد الحرام" كه محل وسيعترى است، ذكر شده، و مخصوصا كلمه" شطر" كه به معنى" سمت و جانب" است، انتخاب گرديده، تا انجام اين دستور اسلامى، براى همگان در هر جا باشند ميسر گردد، بعلاوه تكليف صفهاى طولانى نماز جماعت كه در بسيارى اوقات از طول كعبه بيشتر است روشن شود.

بديهى است محاذات دقيق با خانه كعبه و حتى با مسجد الحرام گرچه براى كسانى كه از دور نماز مى‌خوانند كار بسيار مشكلى است، ولى ايستادن به سمت آن براى همه آسان است‌ [1]

[1] بعضى از مفسران گفته‌اند كه يكى از معانى" شطر" نصف است، و بنا بر اين مفهوم" شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ‌" با مفهوم" وسط المسجد الحرام" يكى خواهد بود، و مى‌دانيم خانه كعبه در وسط مسجد الحرام واقع شده است (تفسير كبير فخر رازى ذيل آيه مورد بحث).