نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 444
6- امام از سوى خدا تعيين مىشود
از آيه مورد بحث، ضمنا استفاده مىشود كه امام (رهبر معصوم همه جانبه مردم)
بايد از طرف خدا تعيين گردد، زيرا اولا- امامت يك نوع عهد و پيمان الهى است و
بديهى است چنين كسى را بايد خداوند تعيين كند كه او طرف پيمان است.
ثانيا- افرادى كه رنگ ستم به خود گرفتهاند و در زندگى آنها نقطه تاريكى از
ظلم- اعم از ظلم به خويشتن يا ظلم به ديگران- و حتى يك لحظه بت پرستى وجود داشته
باشد، قابليت امامت را ندارند و به اصطلاح امام بايد در تمام عمر خود معصوم باشد.
آيا كسى جز خدا مىتواند از وجود اين صفت آگاه گردد؟
و اگر با اين معيار بخواهيم جانشين پيامبر اسلام ص را تعيين كنيم كسى جز امير
مؤمنان على ع نمىتواند باشد.
جالب اينكه نويسنده" المنار" از قول ابى حنيفه نقل مىكند كه او
معتقد بود، خلافت منحصرا شايسته علويان است و به همين دليل شورش بر ضد حكومت وقت
(منصور عباسى) را مجاز مىدانست و به همين دليل او حاضر نشد منصب قضاوت را در
حكومت خلفاى بنى عباس بپذيرد.
نويسنده المنار سپس اضافه مىكند كه" ائمه اربعه اهل سنت" همه با
حكومتهاى زمان خود مخالف بودند و آنها را لائق زعامت مسلمين نمىدانستند، چرا كه
افرادى ظالم و ستمگر بودند [1] ولى عجيب است كه در عصر ما بسيارى از علماى اهل تسنن،
حكومتهاى ظالم و جبار و خودكامه را كه ارتباطشان با دشمنان اسلام، مسلم و قطعى است
و ظلم و فسادشان بر كسى پوشيده نيست، تاييد و تقويت مىكنند- سهل است- آنها را