نيست و عجب اينكه اين پيوند و ارتباط مستقيم خلق با خالق آغازگر قرآن مجيد است.

2- سوره حمد، اساس قرآن است‌

- در حديثى از پيامبر اكرم ص مى‌خوانيم كه:"

الحمد ام القرآن‌

" و اين به هنگامى بود كه" جابر بن عبد اللَّه انصارى خدمت پيامبر ص رسيد، پيامبر ص به او فرمود:

الا اعلمك افضل سورة انزلها اللَّه فى كتابه؟ قال فقال له جابر بلى بابى انت و امى يا رسول اللَّه! علمنيها، فعلمه الحمد، ام الكتاب‌

:" آيا برترين سوره‌اى را كه خدا در كتابش نازل كرده به تو تعليم كنم، جابر عرض كرد آرى پدر و مادرم به فدايت باد، به من تعليم كن، پيامبر ص سوره حمد كه ام الكتاب است به او آموخت، سپس اضافه فرمود اين سوره شفاى هر دردى است مگر مرگ" [1] و نيز از پيامبر ص نقل شده كه فرمود:

و الذى نفسى بيده ما انزل اللَّه فى التوراة، و لا فى الزبور، و لا فى القرآن مثلها، هى ام الكتاب‌

:" قسم به كسى كه جان من به دست او است خداوند نه در تورات و نه در انجيل و نه در زبور، و نه حتى در قرآن، مثل اين سوره را نازل نكرده است، و اين ام الكتاب است" [2] دليل اين سخن با تامل در محتواى اين سوره روشن مى‌شود، چرا كه اين سوره در حقيقت فهرستى است از مجموع محتواى قرآن، بخشى از آن توحيد و شناخت صفات خدا است، بخشى در زمينه معاد و رستاخيز سخن مى‌گويد و بخشى از هدايت و ضلالت كه خط فاصل مؤمنان و كافران است سخن مى‌گويد، و نيز در آن اشاره‌اى است به حاكميت مطلق پروردگار و مقام ربوبيت و نعمتهاى‌

(1- 2)" مجمع البيان" و" نور الثقلين" آغاز سوره حمد.