3- چرا تعبير به" انزلنا" شده؟

بايد توجه داشت كه" انزلنا" هميشه به معنى فرو فرستادن از مكان بالا نيست، چنان كه در آيه 6 سوره زمر مى‌خوانيم: وَ أَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ الْأَنْعامِ ثَمانِيَةَ أَزْواجٍ‌: (هشت زوج از چهار پايان براى شما نازل كرد).

معلوم است كه انعام (چهار پايان) از آسمان فرود نيامدند، بنا بر اين" انزلنا" در اين گونه موارد يا به معنى" نزول مقامى" است، يعنى نعمتى كه از يك مقام برتر به مقام پائين‌تر داده مى‌شود.

و يا از ماده" انزال" به معنى مهمانى كردن است، چرا كه گاه انزال و نزل (بر وزن رسل) به معنى پذيرايى كردن آمده، چنان كه در سوره واقعه آيه 93 در باره جمعى از دوزخيان مى‌خوانيم‌ فَنُزُلٌ مِنْ حَمِيمٍ‌:" آنها با" حميم" (نوشابه سوزان دوزخ) پذيرايى مى‌شوند"! و در سوره آل عمران آيه 198 در باره بهشتيان مى‌خوانيم: خالِدِينَ فِيها نُزُلًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ‌:" مؤمنان همواره در بهشت خواهند بود كه ميهمان خدا هستند".

و از آنجا كه بنى اسرائيل در حقيقت در آن سرزمين ميهمان خدا بودند، تعبير به انزال من و سلوى در مورد آنها شده است.

اين احتمال نيز وجود دارد كه" نزول" در اينجا به همان معنى معروفش باشد چرا كه اين نعمتها مخصوصا پرندگان (سلوى) از طرف بالا به سوى آنها مى‌آمده است.

بعضى" غمام" و" سحاب" را هر دو به معنى ابر دانسته‌اند و تفاوتى ميان آن دو قائل نيستند، ولى بعضى معتقدند كه" غمام" مخصوصا به ابرهاى سفيد رنگ گفته مى‌شود، و در توصيف آن چنين مى‌گويند:" غمام ابرى است كه سردتر