نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 186
آرى از بهشتى كه كانون آرامش و آسايش و دور از درد و رنج بود بر اثر فريب
شيطان اخراج شدند.
و چنان كه قرآن مىگويد:" ما به آنها دستور داديم كه به زمين فرود آئيد
در حالى كه دشمن يكديگر خواهيد بود" آدم و حوا از يك سو و شيطان از سوى ديگر
(وَ قُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ
عَدُوٌّ).
" و براى شما تا مدت معينى در زمين قرارگاه و وسيله بهرهبردارى
است" (وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ
مَتاعٌ إِلى حِينٍ).
اينجا بود كه آدم متوجه شد راستى به خويشتن ستم كرده و از محيط آرام و پر نعمت
بهشت بخاطر تسليم شدن در برابر وسوسههاى شيطان بيرون رانده شده و در محيط پر زحمت
و مملو از مشقتى قرار خواهد گرفت، درست است كه آدم پيامبر بود و معصوم از گناه ولى
چنان كه خواهيم گفت هر گاه ترك اولى از پيامبر سر زند خداوند نسبت به او سخت
مىگيرد، همانند گناهى كه از افراد عادى سر بزند و اين جريمه سنگينى بود كه آدم در
برابر آن نافرمانى پرداخت.
***
نكتهها:
1- بهشت آدم كدام بهشت بود؟
در پاسخ اين پرسش بايد به اين نكته توجه داشت كه گرچه بعضى آن را بهشت موعود
نيكان و پاكان مىدانند، ولى ظاهر اين است كه آن بهشت نبود. بلكه يكى از باغهاى پر
نعمت و روحافزاى يكى از مناطق سر سبز زمين بوده است.
زيرا اولا بهشت موعود قيامت، نعمت جاودانى است كه در آيات بسيارى از قرآن به
اين جاودانگى بودنش اشاره شده، و بيرون رفتن از آن ممكن نيست و ثانيا ابليس آلوده
و بىايمان را در آن بهشت راهى نخواهد بود، نه وسوسههاى شيطانى است و نه نافرمانى
خدا.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 186