به همين صورت كنونى جمع‌آورى شده بود" [1] طبرانى و ابن عساكر از" شعبى" چنين نقل مى‌كنند كه شش نفر از انصار قرآن را در عصر پيامبر ص جمع‌آورى كردند [2] و قتاده نقل مى‌كند كه از انس پرسيدم چه كسى قرآن را در عصر پيامبر ص جمع‌آورى كرد، گفت چهار نفر كه همه از انصار بودند: ابى بن كعب، معاذ، زيد بن ثابت، و ابو زيد [3] و بعضى روايات ديگر كه نقل همه آنها به طول مى‌انجامد.

به هر حال علاوه بر اين احاديث كه در منابع شيعه و اهل تسنن وارد شده انتخاب نام فاتحة الكتاب براى سوره حمد- همانگونه كه گفتيم- شاهد زنده‌اى براى اثبات اين موضوع است.

در اينجا اين سؤال پيش مى‌آيد كه چگونه مى‌توان اين گفته را باور كرد با اينكه در ميان گروهى از دانشمندان معروف است كه قرآن پس از پيامبر ص جمع‌آورى شده، (بوسيله على ع يا كسان ديگر).

در پاسخ اين سؤال بايد گفت: اما قرآنى كه على ع جمع‌آورى كرد تنها خود قرآن نبود بلكه مجموعه‌اى بود از قرآن و تفسير و شان نزول آيات، و مانند آن.

و اما در مورد عثمان قرائنى در دست است كه نشان مى‌دهد عثمان براى جلوگيرى از اختلاف قرائت‌ها اقدام به نوشتن قرآن واحدى با قرائت و نقطه‌گذارى نمود (چرا كه تا آن زمان نقطه‌گذارى معمول نبود).

[1] مجمع البيان جلد اول صفحه 15.

[2] منتخب كنز العمال ج 2 صفحه 52.

[3] صحيح بخارى ج 6 صفحه 102.