كه با او نازل شده همان قرآن كريم است، و غرض از اين تعبير اين است كه بفهماند قرآن كريم نورى است كه راه زندگى و آن طريقى را كه انسان بايد براى رسيدن به سعادت و كمال خود بپيمايد روشن مى‌سازد، چون زمينه كلام اثبات همين معنا است.

و در اينكه فرمود انزل معه نازل شده با او و نفرمود انزل عليه نازل شد بر او و يا انزل اليه نازل شد بسوى او با در نظر گرفتن اينكه كلمه مع به معناى همراه بودن چيزى با چيز ديگرى است، اشاره و تلويح است به همان معناى شهادتى كه گفتيم، و همين يك كلمه معناى آيه را به اين بر مى‌گرداند كه پيروى كنيد نورى را كه نازل بر وى شده در حالى كه اين نور (قرآن) با شرايعى كه در بر داشته و اظهار مى‌كند خود شاهد صدق وى است و گواه بر اين است كه وى همان كسى است كه انبياى خود شما و كتاب‌هاى آسمانى‌تان از آمدنش خبر داده است. و بنا بر اين، كلمه معه حال از نائب فاعل انزل خواهد بود. و نظير اين تعبير در آيه‌(فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ وَ أَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ)[1] نيز به كار رفته.

[وجوهى كه در معناى جمله: انزل معه و علت تعديه كلمه: انزل با مع گفته شده است‌]

مفسرين ديگر در توجيه اين تعبير و معناى كلمه مزبور اختلاف كرده، بعضى گفته‌اند:

ظرف مع متعلق است به انزل و ميان كلمه مزبور و ضميرى كه بدان اضافه شده است مضاف ديگرى است كه حذف شده، و آن يا رسالت است و يا نبوت، و تقدير كلام مع نبوته و يا مع رسالته است، براى اينكه اگر اين مضاف را در تقدير نگيريم معناى آيه پيروى مى‌كنند قرآنى را كه با او نازل شده مى‌شود و حال آنكه قرآن با رسول خدا 6 نازل نشده بلكه با جبرئيل نازل شده.

بعضى ديگر گفته‌اند: كلمه مذكور متعلق است به اتبعوا و معناى آيه پيروى و شركت مى‌كنند با او در پيروى كردن قرآن است، و يا اين است كه با پيروى كردن او قرآن را نيز پيروى مى‌كنند .

بعضى ديگر گفته‌اند: حال از فاعل اتبعوا است و معنايش اين است كه پيروى مى‌كنند قرآن را در حالى كه در پيروى كردنشان با رسول خدا 6 هستند .

عده‌اى ديگر گفته‌اند: كلمه مع به معناى على است. و بعضى ديگر گفته‌اند:

در معناى كلمه عند نزد مى‌باشد. و ليكن دور بودن اين معانى از ظاهر آيه شريفه بر كسى پوشيده نيست.

[1] سوره بقره آيه 213