نباشد و جز بر يك نفر منطبق نشود. و آن نحوه اطلاقى كه در عرف سابقه ندارد نحوه اولى است نه دومى، براى اينكه از قبيل دومى در عرف بسيار است، و اى كاش مى‌فهميديم مفسرين مزبور در اين آيه:( يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَ عَدُوَّكُمْ أَوْلِياءَ تُلْقُونَ إِلَيْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ) تا آنجا كه مى‌فرمايد (تُسِرُّونَ إِلَيْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ )[1] چه مى‌گويند؟! با اينكه دليل معتبر و روايت صحيح داريم بر اينكه مرجع ضمير اليهم با اينكه ضمير جمع است يك نفر بيش نيست و آن حاطب بن ابى بلتعه است كه با قريش و دشمنان اسلام مكاتبه سرى داشت؟ و نيز خوب بود مى‌فهميديم در اين آيه:(يَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ)[2] چه مى‌گويند؟ با اينكه روايت صحيح داريم كه قائل اين سخن يك نفر بيش نيست و او عبد اللَّه بن ابى بى سلول رئيس منافقين است؟!

[مواردى كه جمع بر مفرد اطلاق شده است‌]

و همچنين در اين آيه:(يَسْئَلُونَكَ ما ذا يُنْفِقُونَ)[3] و حال آنكه فاعل يسئلون با اينكه صيغه جمع است يك نفر است و نيز در اين آيه:(الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِيَةً)[4] و حال آنكه روايت صحيح وارد شده است كه اين آيه در باره يك نفر است و او على بن ابى طالب (ع) و يا بنا به روايت خود آقايان اهل سنت ابا بكر است!! و همچنين آيات زياد ديگرى كه در همه، نسبت‌هايى به صيغه جمع به شخص معين و واحدى داده شده است.

اين مفسرين هر چه در اين موارد جواب دارند از همه اين موارد، ما نيز همان جواب خود قرار مى‌دهيم.

عجيب‌تر از آن اين آيه است:( يَقُولُونَ نَخْشى‌ أَنْ تُصِيبَنا دائِرَةٌ)- مى‌گويند مى‌ترسيم‌

[1] اى كسانى كه ايمان آورديد دشمنان من و خود را دوستان خود مگيريد و از راه دوستى اسرار خود را در دسترسشان قرار ندهيد چه آنها بدينى كه از ناحيه حق شما را آمده است كفر ورزيده‌اند اينها رسول اللَّه6 و شما را به جرم اينكه به اللَّه تعالى كه پروردگار شما است ايمان آورده‌ايد از خانه و زندگى بطرف ميدانهاى جنگ كشانيده‌اند، اگر خروج شما به منظور جهاد و طلب رضايت من بوده چگونه ممكن است محرمانه رابطه دوستى با آنان داشته باشيد؟!. سوره ممتحنه آيه 10.

[2] مى‌گويند اگر به مدينه برگشتيم- و البته بر مى‌گرديم- مسلما و حتما طايفه‌اى كه عزيزتر است طايفه ذليل‌تر را بيرون خواهد كرد. سوره منافقون آيه 8.

[3] از تو مى‌پرسند چه چيز انفاق كنند. سوره بقره آيه 215.

[4] آنهايى كه اموال خود را در شب و در روز و هم آشكارا و مخفيانه انفاق مى‌كنند. سوره بقره آيه 274.