نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 5 صفحه : 532
اين خوارى دنيايى آنان است و در آخرت عذابى بسيار
بزرگ دارند (33).
مگر آن
افرادى كه قبل از دستگير شدنشان به دست شما به سوى خدا بر گشته باشند، و بدانيد كه
خدا آمرزگار و رحيم است (34).
هان اى كسانى
كه در زمره مؤمنين در آمدهايد، از خدا پروا داشته باشيد، و در جستجوى وسيلهاى
براى نزديك شدن به ساحتش- كه همان عبوديت و به دنبالش علم و عمل است برآئيد و در
راه او جهاد كنيد، باشد كه رستگار گرديد (35).
محققا كسانى
كه كفر ورزيدند، اگر تمامى آنچه در زمين است با يك برابر مثل آن ملكشان باشد و در
قيامت بخواهند با دادن آن جان خود را از عذاب نجات دهند، از ايشان قبول نمىشود و
عذابى دردناك دارند (36).
خيلى اصرار و
التماس دارند كه از آتش خارج شوند، ولى خارج نخواهند شد، و عذابى پاينده دارند
(37).
و سزاى كسانى
كه دزدى كنند- مرد دزد و زن دزد- اين است كه- دستشان را قطع كنيد- البته مجرى
قانون قطع مىكند تا كيفر عمل او و مجازاتى از ناحيه خدا باشد، و خدا مقتدرى شكست
ناپذير، و در عين حال حكيم است، و كار به حكمت مىكند (38).
پس كسى كه
بعد از- اين- ظلمش توبه نموده آنچه را فاسد كرده اصلاح كند بداند كه خدا توبهاش
را قبول مىكند كه خدا آمرزگار رحيم است (39).
مگر (اى
انسان) نمىدانى كه خدا مالك آسمانها و زمين است، هر كه را بخواهد عذاب مىكند، و
هر كه را بخواهد مىآمرزد، و خدا بر هر چيزى توانا است (40).
بيان آيات
اين آيات
خالى از ارتباط با آيات قبل نيست، براى اينكه آيات قبل كه داستان برادركشى فرزندان
آدم را نقل مىكرد و مىفرمود به همين جهت بر بنى اسرائيل نوشتيم كه چنين و چنان،
گو اينكه ارتباط مستقيمش با مطالب قبل بود كه پيرامون حال و وضع بنى اسرائيل سخن
مىگفت، و گو اينكه در آن آيات بطور صريح نه يك حد شرعى بيان شده بود و نه يك حكم
الهى، و ليكن بطور ضمنى و يا به عبارتى به ملازمه با آيات مورد بحث كه بيانگر حد
شرعى مفسدين و دزدان است ارتباط دارد.
(إِنَّما جَزاءُ الَّذِينَ يُحارِبُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَسْعَوْنَ فِي
الْأَرْضِ فَساداً) كلمه فسادا در اين جمله مصدرى است كه به
عنوان حال به كار رفته (و معناى در حالى كه مفسدند را مىدهد)، و جمله:(يُحارِبُونَ اللَّهَ) از آنجا كه معناى تحت اللفظى
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 5 صفحه : 532